Historia Kościoła pw. św. Anny i św. Michała Archanioła
Dawna cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła zbudowana została w latach 1917-25 i jest typem architektury bojkowskiej. Jest to jedyna taka budowla w Polsce i jedna z 3 w Europie. Cerkiew jest tak wyjątkowa ze względu na budulec: kamień-cegła, ponieważ Cerkwie bojkowskie to budowle drewniane.
Kształt cerkwi bojkowskiej formował się pod wpływem połączenia różnych wpływów architektonicznych – wykształconego na południu Europy (Bałkany)modelu cerkwi oraz modelu kościoła obrządku łacińskiego (w szczególności barokowej, choć wskazuje się również na gotyk).
W architekturze bojkowskiej wyróżnić dają się trzy cechy rozplanowania z zachowaniem zasadniczych cech kanonu:
• Najbardziej klasycznym był trójdzielny podział budynku. Był on nakrywany dachem brogowym i otaczany daszkiem okapowym. Każdą część cerkwi wieńczyła kopuła.
• Dzwonnica była osobną konstrukcją (najczęściej od zachodu) i była nakryta dachem kalenicowym.
• Cerkwie budowano na planie krzyża greckiego. Ramiona transeptu (nawa poprzeczna) przykrywano dachem wielopołaciowym i wznoszono kopuły nad każdym z trzech pomieszczeń świątyni.
W naszej świątyni rzut krzyża równoramiennego nadaje jej równe proporcje. Stojąc na osi kościoła prawa strona jest odbiciem lewej a przód-prezbiterium odbiciem tyłu kościoła z zachowaniem równych odległości (wykończenie prezbiterium jest półkoliste)
Typ architektoniczny cerkwi bojkowskiej jest trójdzielny, z podziałem na: przedsionek (babiniec),nawę i prezbiterium.
Na przełomie 1946/47 roku, gdy zabrakło w Żegiestowie greckokatolickich Łemków, dekretem bpa Jana Stepy, cerkiew pw. św. Michała Archanioła przekształcona została na kościół rzymskokatolicki pw. Świętej Anny i Św. Michała Archanioła.
Kościół przez długie lata był zaniedbywany. Dopiero w latach 1980-85, staraniem ks. proboszcza Andrzeja Rakoczego, poddany został gruntownej renowacji.
Zbudowany jest z kamienia i cegły, kryty blachą, z trzema drewnianymi, kopulasto zwieńczonym wieżyczkami.
Posiada dwie przybudówki (w jednej z nich mieści się zakrystia) oraz niewielki transept. W ołtarzu głównym znajduje się rzeźba św. Anny, patronki kościoła, wraz z małą Maryją. Rzeźba ta pochodzi ze zbiorów z plebanii w Żegiestowie Zdroju i przeniesiona została do kościoła pod koniec lat 70. XX w.przez księdza proboszcza Andrzeja Rakoczego. Do tej pory bowiem nie było w świątyni żadnego wizerunku jej patronki.
W prezbiterium, na ścianie ołtarzowej, znajdują się również posągi św. Piotra i Pawła. Okna prezbiterium wypełniają witraże, przedstawiające św. Stanisława Biskupa i Męczennika oraz Św. Wojciecha. Święty Wojciech przedstawiony jest tutaj w scenie sprawowania Eucharystii, z nawróconym poganinem u stóp. Za tło witraża posłużył gaj, w którym Święty zginął, zaś w dolnej kwaterze znalazły się strzały, które przeszyły jego ciało. Witraż ten ofiarowała kościołowi Krystyna Rakoczy, zaś projekt powstał w pracowni Haliny Cieślińskiej-Brzeskiej w Krakowie (1988).
Strona| 1 | | 2 |