Historia Parafii Żegiestów
Około 1846 roku powstał w Żegiestowie zakład kąpielowy (w jarze między górami Kiczerą a Czerszlą przy źródle szczawy żelazistej). Już wtedy korzystająca ze zdroju ludność polska rozpoczęła starania o kaplicę. W latach 1860-1870 urządzono tymczasowa kaplicę w obrządku rzymskokatolickim dla kuracjuszy w dawnym Domu Zdrojowym. Odprawiali w niej Mszę Św. księża przebywający na kuracji lub dojeżdżający z Muszyny.
Pierwszą myśl zbudowania kościoła ze składek kuracjuszy poddał ks. Albin Dunajewski, późniejszy biskup i kardynał na stolicy krakowskiej. Pieniądze zbierano przez 40 lat. Od 1868 r. w Komitecie budowy kościoła rzymskokatolickiego działali różni wybitni kuracjusze świeccy i duchowni: bp Hirschler, Sembratowicz, bp Wałęsa, ks. Oświęcimski, dr Walczyński, bp Szczepański, Załuscy, Badeniowie i inni. Stały Komitet budowy kościoła powstał w 1885. Po śmierci właściciela Żegiestowa Zdroju, Karola Medweckiego (+1887), fundusze składkowe na kościół przejęli spadkobiercy. Ustawili oni drewnianą kapliczkę pw. Św. Antoniego (obecnie nieistniejąca).
W roku 1906 Żegiestów Zdrój przejęła spółka kierowana przez ks. Michała Żygulińskiego, profesora Seminarium Duchownego w Tarnowie. Wówczas rozpoczęto budowę. Prowadził ją Jan Krajewski z Nowego Sącza pod nadzorem inż. Michała Morawieckiego wg projektu arch. Jana Zawiejskiego zmodyfikowanego(ze względu na zniszczenie dokumentacji) przez architektów Grabowskiego i Żarczewskiego. Jesienią 1907 r. budowę ukończono. Artysta Jan Wałaszek z Krakowa wykonał na wiosnę 1908 r. wielki ołtarz w stylu neogotyckim. Poświęcenia kościoła, na polecenie biskupa tarnowskiego Leona Wałęgi, dokonał w dzień odpustu parafialnego 23 lipca 1908 r. ks. infułat Józef Bąba z Tarnowa. Kazanie w czasie tej uroczystości wygłosił ks. dr Jakub Górka prof. historii Kościoła w Tarnowie.
W 1933 roku bp Franciszek Lisowski ustanowił w Żegiestowie Zdroju stałą placówkę duszpasterską wraz z drewnianą kaplicą w Wierchomli - teren obecnego kamieniołomu. W lipcu 1934 roku mianował pierwszego proboszcza ks. Józefa Skwiruta, który pełnił tę funkcję
do października 1945 roku.
13 października 1945 roku kolejnym proboszczem został mianowany ks. Wojciech Zygmunt. 1 września 1948 roku został aresztowany i uwięziony prze UB za wytknięcie nieludzkich zachowań wobec ludności łemkowskiej oraz kontakty z ks. Władysławem Gurgaczem który był kapelanem Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowej.
Opiekę nad parafią pełnili księża z dekanatu wraz z proboszczem z Milika ks. Adamem Stachoniem.
13 lipca 1949 roku proboszczem został ks. Józef Drożdż
Strona| 1 |
| 2 |