W 1951 roku biskup Jan Stepy erygował w Żegiestowie Wsi parafię, w skład której, oprócz kościoła pw. św. Anny, weszła kaplica w Zdroju oraz kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Zubrzyku. Jednak pomimo niezbyt długiej historii kościoła parafialnego, dzieje żegiestowskich świątyń sięgają czasów bardzo odległych.
Pierwsza świątynia, unicka cerkiew oraz parafia (tzw. popostwo), powstały tu w roku 1600. Był to drewniany, typowy dla łemkowskiego budownictwa sakralnego, niewielki kościółek. Konsekrowany przez biskupa krakowskiego J. Korzyckiego, który spłonął 23 lata po tym wydarzeniu.
Dość szybko, jak na owe czasy, podjęto prace przy odbudowie świątyni – być może dlatego, że Żegiestów był własnością biskupów krakowskich i po prostu nie uchodziło, by w biskupich dobrach zabrakło kościoła. Nowa, murowana budowla, wzniesiona staraniem biskupa Kajetana Sołtyka, została poświęcona 2 października 1770 roku. Niedługo potem, za zgodą Konsystorza przemyskiego greckokatolickiego, cerkiew powiększono. Świątynia niestety nie dotrwała do naszych czasów, a jej ruiny zobaczyć można powyżej drogi prowadzącej na Palenicę, skręcając w górę w polną drogę obok domu numer 92. Pozostałości po cerkwi zobaczymy wówczas po prawej stronie.
Obok cerkwi znajdował się cmentarz, na którym do dziś zachował się nagrobek żony ostatniego „swiaszczennika” (greckokatolickiego księdza – popa), Anny Prisłopskiej. Drugi cmentarz łemkowski położony jest powyżej ruin cerkwi.(dojdziemy do niego idąc dalej drogą, w którą uprzednio skręciliśmy). Znajduje się na nim tylko kilka nagrobków, z których najstarszy pochodzi z XIX w. Obecnie cmentarz parafialny mieści się naprzeciwko kościoła pw. św. Anny, po drugiej stronie potoku.